Tenesmus to groźny objaw. Pojawia się przy raku jelita grubego

zwiększoną częstotliwość oddawania stolca,
pilną potrzebę wypróżnienia się,
zwiększone napięcie oraz dyskomfort podczas wypróżnień,
oddawanie jedynie niewielkiej ilości stolca,
uczucie niemożności całkowitego opróżnienia jelit.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo.

Tenesmus — przyczyną jest nie tylko rak jelita grubego
Tenesmus może być objawem wielu schorzeń. Najczęściej zwiększone parcie na stolec pojawia się przy:

raku jelita grubego,
chorobie Leśniowskiego-Crohna,
wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego,
zaparciach,
zapaleniu odbytnicy spowodowanym infekcją lub chorobą zapalną jelit,
zespole jelita drażliwego,
wypadaniu odbytnicy,
zakażeniach przenoszonych drogą płciową,
zaburzeniach motoryki odbytowo-odbytniczej,
niektórych rodzajach operacji jamy brzusznej,
infekcjach jelita grubego o charakterze wirusowym, bakteryjnym lub pasożytniczym.
Tenesmus – kiedy należy iść do lekarza?
Przy uciążliwych parciach na stolec należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Tym bardziej, jeśli towarzyszy im ból brzucha, wymioty, gorączka oraz dreszcze.

Charakterystycznym objawem chorób układu pokarmowego, w tym nieswoistego zapalenia jelit (choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego), a także raka jelita grubego, jest również obecność krwi w kale. W przypadku nowotworu trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół, ponieważ choroba przez wiele lat może mieć charakter utajony. Pojawienie się tenesmusa lub krwi w kale może świadczyć o zaawansowanym stadium raka. Sprawdź, jak jeszcze może objawiać się rak jelita grubego. Jeden z symptomów ma nieprzyjemny odór.

Tenesmus – diagnostyka. Do jakiego lekarza się udać?
W przypadku tenesmusa, a także innych dolegliwości ze strony układu pokarmowego, najlepiej udać się do gastroenterologa. Jeśli wybieramy się na wizytę na NFZ, będziemy potrzebowali skierowania od lekarza rodzinnego.

Aby zdiagnozować przyczynę parcia, specjalista będzie musiał przeprowadzić badanie fizykalne. Może zadać również pacjentowi kilka pytań dotyczących innych objawów, a także przypadków występowania chorób związanych z zaburzaniami pracy jelit w rodzinie.

Do najczęstszych badań wykonywanych w przypadku parcia na stolec o niezidentyfikowanym charakterze należą: