Osiem miesięcy po rozwodzie znalazł ją w ciąży na ulicy… i w tym momencie zrozumiał, że ona nigdy nie dokonała aborcji, jak mu się wydawało.

Osiem miesięcy po rozwodzie zobaczył ją w ciąży… i zdał sobie sprawę, że nigdy nie miała aborcji… Dał jej pierścionek, który obiecywał wieczność, ale z papierem rozwodowym w ręku zażądał, by zniszczyła jedyny dowód jego miłości. Nie wiedział, że serce Sofii było silniejsze niż jego duma i ambicja.

Straciła wszystko, by chronić życie, którym wzgardził, wybierając samotność zamiast zdrady. A los miał właśnie wymierzyć Damianowi najboleśniejszą i najbardziej druzgocącą cenę.

A teraz zaczynajmy. Poranne słońce leniwie sączyło się przez jedwabne zasłony penthouse’u, który wieńczył najwyższy budynek w mieście, malując złote smugi na skórze Sofii. Poruszyła się pod egipską bawełnianą pościelą, westchnienie przyjemności wyrwało jej się z ust, gdy poczuła ciepły, znajomy ciężar ramienia Damiana na talii. Spał twardo.

Reklama

Jego oddech był miarowym, kojącym szeptem na jej karku. Sofia uśmiechnęła się, odwracając ostrożnie, by go nie obudzić. Przyglądała mu się przez dłuższą chwilę, zapamiętując każdy szczegół jego twarzy: mocną szczękę, lekko ocienioną porannym zarostem; pełne usta smakujące kawą i obietnicami; ciemne brwi, które marszczyły się nawet podczas snu, jakby rozwiązywał skomplikowane problemy biznesowe.