Jechałam 15 godzin, żeby być na narodzinach wnuka. W szpitalu syn mnie zatrzymał: „Mamo? Co ty tu robisz? Moja żona powiedziała, że ​​nie chce cię w pobliżu”. Zabolało, ale uszanowałam ich i wyszłam. Cztery dni później zadzwonił szpital: „Proszę pani, rachunek za poród wnuka wynosi 10 300 dolarów. Jak pani chce zapłacić?”. Wzięłam głęboki oddech i po prostu powiedziałam…

„Podzieliłeś się tym, mając nadzieję, że poczuję współczucie dla twojej klientki i zmienię zdanie. Zamiast tego przekonałeś mnie, że jest jeszcze bardziej niebezpieczna, niż początkowo myślałem”.

Podszedłem do drzwi, a potem odwróciłem się do niej twarzą.

„Pani Chen, kiedy sprawa trafi do sądu, proszę dopilnować, żeby prokurator dowiedział się o Dereku Stone’ie. Jeśli Sarah wysyłała skradzione pieniądze znanemu przestępcy, to jest to kolejne przestępstwo federalne, które popełniła”.

„Pani Harrison, proszę posłuchać…”

„Dzień dobry, pani Chen.”

Jechałem do domu kompletnie oszołomiony. Sarah nie była tylko moją synową, która podejmowała złe decyzje pod presją. Była zawodową przestępczynią, która podstępem i kłamstwami zinfiltrowała moją rodzinę. Thomas nie miał pojęcia, kogo tak naprawdę poślubił. Oliver urodził się z kobiety, która kłamała na temat swojej tożsamości, odkąd poznała jego ojca.

Mój telefon dzwonił, gdy wszedłem do domu. Na ekranie znów widniało imię Thomasa.

„Mamo, prawnik Sary powiedział, że spotkałaś się z nią dzisiaj i odrzuciłaś wszystko.”

„Tak, spotkałem się z nią.”

„Powiedziała, że ​​nadal całkowicie odrzucasz propozycję ugody.”

„To prawda, Thomasie.”

„Mamo, proszę. Sarah już grozi sześć lat więzienia. Jak to możliwe, że to za mało?”

Usiadłam przy kuchennym stole i wpatrywałam się w zdjęcie Thomasa z uroczystości ukończenia studiów, z czasów, gdy myślałam, że rozumiem, kim jest moja rodzina i co dla siebie znaczymy.

„Thomas, czy Sarah kiedykolwiek opowiadała ci o swoim życiu, zanim przeprowadziła się do Waszyngtonu?”

„Oczywiście, że tak. Dorastała w Kalifornii, studiowała tam, pracowała w obsłudze klienta, zanim się poznaliśmy. Dlaczego pytasz?”

„Czy ona kiedykolwiek wspominała o związku przed tobą?”

Cisza w telefonie. Potem:

„O czym mówisz, mamo?”

„Czy wspominała kiedykolwiek o swojej kalifornijskiej kartotece kryminalnej?”

„Mamo, co do cholery się teraz dzieje?”

„Thomas, myślę, że powinieneś usiąść i poprosić kogoś, żeby zaopiekował się Oliverem, podczas gdy będziemy rozmawiać na ten temat.”

Przygotowując się do całkowitego zniszczenia zrozumienia przez syna jego żony i matki jego dziecka, uświadomiłem sobie, że zbrodnie Sarah wobec mnie były dopiero początkiem wszystkiego. Prawdziwą zbrodnią było to, co zrobiła Thomasowi, budując cały ich związek na misternym kłamstwie, które miało się za chwilę zawalić na nich obojgu.

Milczenie Thomasa w słuchawce trwało tak długo, że pomyślałem, iż połączenie zostało przerwane.

„Thomas, jesteś tam jeszcze ze mną?”

„Karytatywna…” Jego głos był ledwo słyszalny, ledwie szeptem. „Mamo, o czym ty teraz mówisz?”

„Sarah odsiedziała dwadzieścia dwa miesiące w więzieniu w Kalifornii za kradzież tożsamości i oszustwo, zanim przeprowadziła się do Waszyngtonu i poznała ciebie”.

„To zupełnie niemożliwe. Wiedziałbym o czymś tak poważnym”.

„Zmieniła całe swoje imię i stworzyła zupełnie nową tożsamość, Thomas. Jej prawnik powiedział mi to dziś po południu. Ona wcale nie jest tym, za kogo ją uważasz”.

Słyszałem, jak Oliver wydawał dźwięki w tle, a głos Thomasa stał się stłumiony, gdy próbował pocieszyć syna, jednocześnie przetwarzając szokującą informację, że jego żona jest zupełnie obcą osobą.

„Mamo, skąd wiesz, że to prawda? Jak to możliwe, że to prawda?”

„Jej adwokat powiedział mi, że była szantażowana przez swojego byłego chłopaka, Dereka Stone’a, który również jest zawodowym przestępcą. Okradała naszą rodzinę i wysyłała mu połowę pieniędzy, żeby trzymał ją w tajemnicy przed jej przeszłością i prawdziwą tożsamością”.

Dźwięki w tle ucichły i usłyszałem Thomasa poruszającego się w pobliżu, prawdopodobnie udającego się w jakieś ustronne miejsce, aby kontynuować naszą rozmowę.

„Jezu Chryste. Mamo, jesteś tego absolutnie pewna?”

„Thomas, proszę, posłuchaj mnie teraz bardzo uważnie. Sarah kłamała ci na absolutnie wszystko od dnia, w którym ją poznałeś – na temat swojego pochodzenia, sytuacji rodzinnej, powodów przeprowadzki do Waszyngtonu. Wszystko to kłamstwa”.

„Ale spotkałem jej rodziców kilka razy. Rozmawiałem z jej siostrą przez telefon”.

„Naprawdę? Czy może poznałaś osoby, które przedstawiła jako rodziców i siostrę, nie weryfikując niczego?”

Kolejna długa pauza w słuchawce. Prawie słyszałem, jak cały świat Thomasa rozpada się wokół niego.

„Mamo, co mam teraz zrobić z tą informacją?”

„Musisz natychmiast chronić siebie i Olivera. Jeśli Sarah żyła pod fałszywym nazwiskiem, może to mieć poważne konsekwencje finansowe, problemy prawne, o których nie wiesz, a także problemy imigracyjne”.

„Kwestie imigracyjne?”

„Thomas, w ogóle nie wiesz, kim ona naprawdę jest. Nie masz pojęcia, jakie inne sekrety przed tobą ukrywała przez sześć lat”.

„Muszę natychmiast z nią o tym porozmawiać”.

„Jest w areszcie federalnym, Thomas. Nie możesz po prostu się pojawić i żądać od niej odpowiedzi”.

„W takim razie muszę zatrudnić własnego prawnika, niezależnie od niej. Muszę dowiedzieć się, o czym jeszcze kłamała w naszym związku”.

„To prawdopodobnie bardzo dobry pomysł dla twojego bezpieczeństwa.”

„Mamo, jeśli to wszystko prawda – jeśli ona kłamała na absolutnie każdy temat – to Oliver i ja jesteśmy ofiarami jej oszustwa, tak jak ty”.

„Tak, zdecydowanie jesteście ofiarami. Sprawiła, że ​​byliście współwinni wykluczenia mnie z narodzin Olivera. Zmusiła was do wyboru między żoną a matką, podczas gdy powinniście byli chronić nas oboje przed jej kłamstwami i manipulacjami”.

„Thomas, nie mogłeś wiedzieć, co ona naprawdę robi. Ale powinnam była zakwestionować jej słowa, kiedy upierała się, że nie możesz być w szpitalu. Kiedy ciągle usprawiedliwiała cię za to, że nie możesz nas odwiedzić, powinnam była zdać sobie sprawę, że coś jest naprawdę nie tak”.

Słyszałam ból i żal w jego głosie i pragnęłam go od niego uwolnić. Ale Thomas musiał zrozumieć całą skalę tego, co Sarah zrobiła całej naszej rodzinie.

„Jest jeszcze coś, co powinieneś wiedzieć, Thomasie.”

„Co jeszcze mogłoby się wydarzyć?”

Według jej adwokata, Sarah bardziej boi się odkrycia przez ciebie jej prawdziwej przeszłości niż pójścia do więzienia na dwadzieścia pięć lat. Wolałaby spędzić dekady w więzieniu, niż żebyś dowiedział się, kim naprawdę jest.

„No cóż, teraz już na to za późno, prawda?”

„Thomasie, chcę, żebyś się nad czymś bardzo dobrze zastanowił. Skoro Sarah okradała członków rodziny i wysyłała pieniądze swojemu byłemu chłopakowi, to o czym jeszcze kłamała? O waszych wspólnych finansach, o waszym statusie prawnym jako małżeństwa, o ojcostwie Olivera”.

„Mamo, nie mów tak. Nie mogę teraz nawet myśleć o takiej możliwości”.

„Wiem, że to okropne, ale musisz rozważyć wszystkie możliwości. Musisz chronić siebie i Olivera przed tym, co może się wydarzyć”.

Po rozmowie z Thomasem siedziałem w swoim cichym domu, rozmyślając o tym, ile istnień Sarah doszczętnie zniszczyła swoimi kłamstwami. Nie tylko o siedmiu członkach rodziny, którym ukradła pieniądze, ale także o Thomasie, który poślubił zupełnie obcą osobę. O Oliverze, który urodził się w sieci oszustw i kłamstw, a nawet o wymyślonej rodzinie Sarah, która od lat odgrywała role w jej misternej fikcji.

Mój telefon zadzwonił ponownie, tym razem z innym numerem. Dzwonił agent Lopez.

„Pani Harrison, właśnie otrzymałam bardzo interesujące informacje od adwokata Sary. Najwyraźniej współpracowała, udzielając szczegółowych informacji na temat swojego wspólnika, Dereka Stone’a, jej byłego chłopaka. Według Sarah, Stone prowadził podobne działania szantażujące wobec innych kobiet w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Zgodziła się dostarczyć dowody przeciwko niemu w zamian za możliwość wzięcia udziału w procesie.”

„Jakiego rodzaju dowody konkretnie?”

„Dokumenty finansowe, rejestry komunikacji, dane o innych ofiarach. Jeśli informacje Sarah doprowadzą do aresztowania Stone’a, może to znacząco wpłynąć na jej własny wyrok i skrócić jej karę”.

„Agencie Lopez, czy mogę cię o coś ważnego zapytać? Czy wiedziałeś o kryminalnej przeszłości Sarah w Kalifornii?”

„Odkryliśmy to podczas naszego dochodzenia w sprawie przeszłości, tak. Sarah Harrison to wcale nie jest jej prawdziwe imię”.

„Jak więc ma na imię?”

„Jennifer Stone. Była żoną Dereka Stone’a, kiedy popełniła swoją pierwszą serię przestępstw związanych z kradzieżą tożsamości w Kalifornii. Ich rozwód był częścią ugody, w ramach której zeznawała przeciwko niemu, ale został uniewinniony z powodu prawnego kruczka prawnego”.

Jennifer Stone. Prawdziwe nazwisko mojej synowej brzmiało Jennifer Stone i kłamała na temat swojej tożsamości przez całe sześć lat małżeństwa z Thomasem.

„Agencie Lopez, co stanie się z moim synem prawnie? Jeśli jego żona żyła pod fałszywym nazwiskiem, czy ich małżeństwo jest w ogóle ważne?”

„To skomplikowane pytanie, które zależałoby od prawa stanu Waszyngton i konkretnych okoliczności zawarcia małżeństwa. Twój syn zdecydowanie powinien jak najszybciej skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie rodzinnym”.

„A co z moim wnukiem, Oliverem?”

„Kwestie związane z aktem urodzenia zazwyczaj można rozwiązać na drodze sądowej. Ale, powtórzę, twój syn potrzebuje reprezentacji prawnej, aby chronić swoje interesy”.

Po zakończeniu rozmowy z agentem Lopezem zdałem sobie sprawę, że przestępstwa Sarah stworzyły prawny koszmar, którego całkowite rozwikłanie zajmie wiele lat. Małżeństwo Thomasa może być nieważne prawnie. Akt urodzenia Olivera może zawierać fałszywe informacje. Ich finanse mogą być całkowicie zagrożone. Całe ich wspólne życie od samego początku opierało się na kłamstwach.

Dzwonek do drzwi zadzwonił o dziewiątej wieczorem. Przez małe okienko widziałem Thomasa stojącego na ganku, trzymającego Olivera i dużą torbę podróżną.

„Thomas, co tu robisz tak późno?”

„Mamo, czy Oliver i ja możemy tu dziś zostać? Nie mogę teraz przebywać w tym domu. Wszystko w nim przypomina mi kłamstwa, które mi opowiadała każdego dnia”.

Otworzyłem drzwi szeroko i przytuliłem mojego syna i wnuka najmocniej, jak to zrobiłem od wielu miesięcy.

„Oczywiście, możesz tu zostać tak długo, jak potrzebujesz.”

Pomagając Thomasowi ułożyć Olivera w moim pokoju gościnnym, uświadomiłem sobie, że próba zniszczenia naszej rodziny przez Sarę tak naprawdę zbliżyła mnie i Thomasa bardziej niż byliśmy od lat. Jej kłamstwa i manipulacje obróciły się przeciwko niej.

Wiedziałem jednak, że najgorsze rewelacje prawdopodobnie dopiero przede mną. Bo jeśli Jennifer Stone żyła pod fałszywym nazwiskiem przez sześć lat, prawdopodobnie czekały na odkrycie inne niebezpieczne sekrety. A niektóre z nich mogły być na tyle groźne, że mogły zagrozić bezpieczeństwu mojego syna i wnuka.

Proces Jennifer Stone, znanej również jako Sarah Harrison, rozpoczął się w chłodny poniedziałkowy poranek w marcu. W budynku federalnego sądu w Seattle panował większy ruch, niż się spodziewałem. Przed budynkiem stały wozy transmisyjne, a reporterzy przeprowadzali wywiady z każdym, kto chciał rozmawiać o sprawie.

Agent Lopez ostrzegał mnie, że sprawa Sary przyciągnęła uwagę mediów ze względu na wyrafinowany charakter jej oszustwa tożsamościowego i fakt, że padła ofiarą członków własnej rodziny.

„Sprawy o oszustwa rodzinne zawsze trafiają do mediów” – wyjaśniła mi. „Ludzie chcą zrozumieć, jak ktoś może zdradzić osoby, które ufają mu bardziej niż komukolwiek innemu na świecie”.

Thomas i ja przyjechaliśmy razem do sądu, zostawiając Olivera z moją sąsiadką, panią Anderson. Thomas mieszkał u mnie już od czterech tygodni i wypracowaliśmy wygodny plan dnia. Wstawał wcześnie, żeby nakarmić Olivera, a ja robiłam nam kawę. Jechaliśmy razem śniadaniem i omawialiśmy strategię na salę sądową oraz to, czego się spodziewać, a potem razem jechaliśmy do centrum.

„Jesteś na to gotowy?” zapytał Thomas, gdy razem wchodziliśmy po schodach sądu.

„Jesteś gotowy, Thomasie?”

„Wciąż nie mogę uwierzyć, że wyszłam za mąż za kogoś, czyjego prawdziwego imienia nie znałam przez sześć lat”.

Adwokat Thomasa potwierdził, że jego małżeństwo z Jennifer Stone było ważne prawnie, pomimo jej fałszywej tożsamości. Jednak zdrada emocjonalna była dla niego absolutnie druzgocąca. Dowiedział się również, że Jennifer kłamała na temat swojej historii zawodowej, wykształcenia, a nawet relacji z rzekomą rodziną w Bostonie, która tak naprawdę nie istniała.

„Mamo, ciągle myślę o tym, jak długo opowiadała o swoich wspomnieniach z dzieciństwa, o rodzicach, o doświadczeniach na studiach. To wszystko były kompletne kłamstwa. Każda historia, którą mi opowiedziała”.

„Thomas, nie mogłeś znać prawdy. Była zawodową oszustką, która zarabiała na życie tym oszustwem”.

W sali sądowej byłam zaskoczona liczbą osób. Oprócz siedmiu rodzin ofiar, byli tam reporterzy, funkcjonariusze organów ścigania i osoby, które wyglądały na potencjalne ofiary, które zgłosiły się po aresztowaniu Jennifer przez policję.

Jennifer siedziała przy stole oskarżonego w konserwatywnej granatowej sukience, z włosami spiętymi w schludny kok. W niczym nie przypominała pewnej siebie kobiety, która przez lata manipulowała naszą rodziną. Wyglądała na drobną, zrezygnowaną i znacznie starszą niż na swoje trzydzieści cztery lata.

„Wszyscy wstają, by oddać hołd szanownemu sędziemu Christopherowi Bennettowi.”

Kiedy rozpoczął się proces, prokurator Amanda Rodriguez przedstawiła Jennifer Stone w jeszcze bardziej niepokojącym świetle, niż mogłam sobie wyobrazić.

„Panie i panowie ławnicy, oskarżona wcale nie jest tym, za kogo się podaje. Jennifer Stone spędziła ostatnie dziewięć lat, żyjąc pod fałszywym nazwiskiem, dopuszczając się kradzieży tożsamości w wielu stanach i niszcząc życie ludzi, którzy ufali jej bardziej niż komukolwiek innemu w swoim życiu”.

Rodriguez wyjaśnił, że Jennifer została aresztowana w Kalifornii w 2014 roku za kradzież tożsamości i oszustwo, odsiedziała dwadzieścia dwa miesiące w więzieniu, a po wyjściu na wolność całkowicie zniknęła. Stworzyła tożsamość Sarah Harrison, korzystając ze skradzionych dokumentów i informacji, i przeprowadziła się do Waszyngtonu specjalnie po to, by znaleźć nowe ofiary, które mogłaby wykorzystać.

„Oskarżona nie tylko ukradła pieniądze swoim ofiarom” – kontynuował Rodriguez. „Okradła je z poczucia bezpieczeństwa, zaufania do relacji rodzinnych i wiary w to, że osoby im najbliższe są tymi, za kogo się podawały”.

Adwokatka Jennifer, Rebecca Chen, próbowała przedstawić swoją klientkę jako ofiarę okoliczności, na które nie miała wpływu.

„Jennifer Stone popełniła błędy, poważne błędy, których głęboko żałuje, ale do tych działań popchnął ją strach i desperacja. Jej były mąż, Derek Stone, to niebezpieczny przestępca, który zagrażał jej bezpieczeństwu i zmuszał ją do działalności przestępczej poprzez szantaż i zastraszanie”.

Ale gdy następnego dnia Rodriguez zaczął przesłuchiwać Jennifer, narracja ofiary rozpadła się całkowicie na oczach wszystkich.

„Pani Stone, zeznała pani, że Derek Stone zmusił panią do kradzieży od rodziny męża, prawda?”

„Tak, zgadza się. Groził, że powie Thomasowi o mojej przeszłości, jeśli nie będę mu regularnie wysyłać pieniędzy.”

„Ale już wcześniej, zanim Derek Stone się z tobą skontaktował, okradłeś członków swojej rodziny, prawda?”

Jennifer zawahała się, wyglądając na zakłopotaną.

„Nie wiem, co masz na myśli.”

„Mam na myśli oszustwo z kartą kredytową, którego dopuściłeś się wobec brata Thomasa, Michaela Harrisona. W lutym 2022 roku Derek Stone skontaktował się z tobą dopiero w maju 2022 roku, zgodnie z twoimi zeznaniami”.

Twarz Jennifer całkowicie zbladła.

„Ja… To było inne niż w innych sytuacjach. To był… to był błąd, który popełniłem.”

„Pomyłka, pani Stone? Otworzyła pani pięć kart kredytowych na nazwisko Michaela Harrisona, wydała dziewięć tysięcy dolarów i nie spłaciła ich przez siedem miesięcy. To był błąd?”

„W końcu miałem zamiar wszystko spłacić”.

„Tak jakbyś miał zamiar spłacić rachunek szpitalny na dziesięć tysięcy dolarów, który oszukańczo przypisałeś Margaret Harrison, prawda?”

„Byłam w trakcie porodu. W tamtym momencie nie myślałam jasno o niczym”.

Rodriguez wyciągnęła dokument z teczki.

„Pani Stone, oto zapis pani rozmowy telefonicznej z Margaret Harrison na cztery dni przed porodem, w której zapraszała ją pani do przyjazdu z Seattle do Miami na poród. Czy Derek Stone zmusił panią do wykonania tej rozmowy?”

„Nie, nie zrobił tego. Ale…”

„Czy Derek Stone zmusił cię do wykluczenia Margaret Harrison ze szpitala po tym, jak jechała szesnaście godzin, żeby być tam ze swoim wnukiem?”

„Nie. Ale nie rozumiesz…”

„Czy Derek Stone zmusił cię do sfałszowania podpisu Margaret Harrison na dokumentach finansowych, gdy podróżowała do wnuka?”

„Nie, nie zmusił mnie do tego. Ale nie rozumiesz, pod jaką presją na mnie działał”.

Rodriguez podszedł bliżej do miejsca dla świadków, gdzie siedziała Jennifer.

„Pani Stone, czy to nie prawda, że ​​zaprosiła pani Margaret Harrison do Miami specjalnie po to, żeby móc ją zmanipulować, żeby wzięła na siebie odpowiedzialność finansową za koszty dostawy?”

„To nie tak… nie planowałem tego dokładnie w ten sposób”.

„Czy to nie prawda, że ​​sprawdziłeś sytuację finansową Margaret Harrison, zanim zaprosiłeś ją na poród?”

Jennifer w ogóle nie odpowiedziała na pytanie.

„Pani Stone, mamy dowody, że miała pani dostęp do raportów kredytowych i wyciągów bankowych Margaret Harrison na trzy tygodnie przed narodzinami syna. Czy Derek Stone zmusił panią do przeprowadzenia tych badań finansowych na jej temat?”

Na sali sądowej zapadła całkowita cisza. Thomas mocno chwycił mnie za rękę, a jego twarz była kompletnie blada z szoku.

„Pani Stone, proszę odpowiedzieć na pytanie, które pani zadałem.”

„Nie” – wyszeptała cicho Jennifer. „Nie, w ogóle nie zmuszał mnie do sprawdzania jej finansów”.

„Więc planowałeś oszukać Margaret Harrison zanim jeszcze zaprosiłeś ją do Miami, prawda?”

„Myślałem, że bez problemu ją na to stać. Ma zaoszczędzone pieniądze.”

„Pani Stone, planowała pani upokorzyć i oszukać matkę swojego męża, ponieważ myślała pani, że może sobie pozwolić na to, by stała się pani ofiarą”.

Jennifer zaczęła płakać, ale jej łzy, jak zawsze, wyglądały na sztuczne i wyrachowane.

„Nie rozumiesz, co to znaczy ciągle się wszystkiego bać”.

„Czego się boisz, pani Stone? Bycia szczerą wobec męża co do tego, kim naprawdę jesteś i skąd pochodzisz?”

„Tak, dokładnie tak.”

„Boisz się znaleźć pracę, żeby płacić własne rachunki, zamiast kraść?”

„To wcale nie jest takie proste.”

„Pani Stone, okradła pani siedmiu członków rodziny w ciągu trzech lat. Żyła pani pod całkowicie fałszywym nazwiskiem. Wykluczyła pani teściową z narodzin wnuka po tym, jak przejechała przez dwa stany, i zrobiła to wszystko, bo bała się być szczera wobec ludzi. Czy to pani zeznania?”

„Tak. Właśnie to mówię.”

Rodriguez zwrócił się bezpośrednio do ławy przysięgłych.

„Panie i panowie, strach przed uczciwością nie jest prawną obroną w przypadku przestępstw federalnych”.

Kiedy Jennifer była odprowadzana z powrotem do ławy oskarżonych, spojrzała mi prosto w oczy po raz pierwszy od początku rozprawy. I to, co zobaczyłem w jej oczach, to nie była skrucha ani żal za to, co zrobiła. To była czysta nienawiść skierowana prosto na mnie – ten sam wyraz twarzy, który miała, gdy urzędnicy sądowi wyprowadzali ją z rozprawy wstępnej miesiące temu.

Jennifer Stone nie była ofiarą niczego. Nie była zdesperowaną matką, która podjęła złe decyzje pod presją. Była drapieżnikiem, który obrał sobie za cel moją rodzinę, bo uważała nas za łatwy cel. I czułam, że najgorsze rewelacje na jej temat dopiero miały wyjść na jaw w sądzie.

W piątkowy poranek, w drugim tygodniu procesu, prokurator Rodriguez wezwał świadka, którego w ogóle się nie spodziewałem: detektyw Sarah Kim z kalifornijskiej policji stanowej.

„Detektywie Kim, czy może pan opowiedzieć ławie przysięgłych o swoim śledztwie w sprawie Jennifer Stone w 2014 roku?”

„Z pewnością. Pani Stone została aresztowana w ramach szerszego śledztwa w sprawie gangu zajmującego się kradzieżą tożsamości działającego w Kalifornii i Nevadzie. Była jedną z dwunastu oskarżonych w sprawie o oszustwo na kwotę ponad trzystu tysięcy dolarów”.

Rodriguez wyświetlił zdjęcie na dużym monitorze sali sądowej.

„Czy rozpoznajesz mężczyznę na tym zdjęciu?”

„Tak, to Derek Stone, mąż Jennifer Stone w chwili jej aresztowania. Był przywódcą całej operacji”.

„Czy może Pan opisać charakter ich przestępczej współpracy?”

„Derek Stone rekrutował kobiety znajdujące się w trudnej sytuacji, zazwyczaj te z problemami finansowymi lub emocjonalnymi, i szkolił je specjalnie w zakresie kradzieży tożsamości. Jennifer była jego najbardziej skuteczną partnerką w organizacji”.

Poczułam, jak dłoń Thomasa zaciska się na mojej jeszcze mocniej. Jennifer wcale nie była ofiarą manipulacji Dereka Stone’a. Była jego przestępczą partnerką i wspólniczką.

„Detektywie Kim, co sprawiło, że Jennifer Stone była szczególnie skuteczna w kradzieży tożsamości?”

„Miała naturalną zdolność zdobywania zaufania ludzi i dostępu do ich danych osobowych bez ich wiedzy. Była czarująca, sympatyczna i potrafiła przekonać ludzi do dzielenia się szczegółami, które normalnie zachowaliby w tajemnicy”.

„Szczegóły takie jak?”

Numery ubezpieczenia społecznego, dane kont bankowych, numery kart kredytowych. Jennifer zaprzyjaźniała się ze starszymi kobietami, samotnymi matkami, osobami w trakcie rozwodu – z każdym, kto był wrażliwy emocjonalnie i łatwy do manipulacji. Oferowała pomoc i wsparcie, jednocześnie gromadząc wszystkie informacje potrzebne do kradzieży tożsamości.

Rodriguez pokazał ławie przysięgłych kolejny dokument.

„Detektywie Kim, to lista ofiar Jennifer Stone z 2014 roku. Ile osób oszukała?”

„Dziewiętnaście ofiar w ciągu dwudziestu czterech miesięcy. Łączne straty przekroczyły sto dwanaście tysięcy dolarów”.

Dziewiętnaście ofiar. Myślałem, że zbrodnie Jennifer przeciwko naszej rodzinie były jej pierwszymi próbami oszustwa po wyjściu z więzienia, ale była zawodową przestępczynią na długo, zanim poznała Thomasa.

„Detektywie Kim, co stało się z Derekiem Stone’em po aresztowaniach?”

„Został uniewinniony, gdy Jennifer Stone zgodziła się zeznawać przeciwko niemu w ramach ugody z prokuratorami. Mieliśmy jednak silne podejrzenia, że ​​nie złożyła całkowicie prawdziwych zeznań”.

„Co masz na myśli?”

„Jennifer twierdziła, że ​​Derek zmuszał ją do popełniania przestępstw, że brała w nich udział wbrew swojej woli, ale nasze śledztwo wykazało, że była równorzędną partnerką, która czerpała przyjemność z przestępczego stylu życia, jaki wspólnie prowadzili”.

Rodriguez odwrócił się w stronę Jennifer siedzącej przy stole oskarżonego.

„Detektywie Kim, czy Jennifer Stone utrzymywała kontakt z Derekiem Stone’em po wyjściu z więzienia w 2016 roku?”

„Tak, zrobiła to. Nasz nadzór wykazał, że kontynuowali swój romantyczny związek i przestępczą współpracę po jej wyjściu na wolność. Rozwód był sfingowany, miał pomóc Jennifer w znalezieniu nowej tożsamości w innym stanie”.

Sala sądowa wybuchła szeptami i westchnieniami. Jennifer i Derek wciąż byli małżeństwem. Małżeństwo Jennifer z Thomasem było bigamiczne i nielegalne.

„Detektywie Kim, czy Jennifer Stone jest nadal prawnie zamężna z Derekiem Stone’em?”

„O ile nam wiadomo, tak. Nie ma żadnego zapisu o sfinalizowaniu ich rozwodu w jakimkolwiek sądzie”.

Thomas obok mnie wydał z siebie dźwięk przypominający dławienie się. Mieszkał z kobietą, która była żoną innego mężczyzny, który prowadził działalność przestępczą, w tym oszukiwał całą rodzinę Thomasa.