Macocha ochlapała mi twarz wodą na oczach wszystkich, krzycząc: „Nie jesteś z rodziny!”. Nie byłam nawet zaproszona na urodziny mojego ojca, ale po prostu się uśmiechnęłam i powiedziałam: „Pożałujesz”. Chwilę później, gdy miliarder, inwestor mojego ojca, wszedł przez drzwi i zawołał moje imię, wszystkie twarze zbladły – cisza była ogłuszająca…

Po tej scenie w Belmont Country Club życie Evana przybrało nieoczekiwany obrót. Chociaż atmosfera ociepliła się po interwencji Jonathana, spuścizna tamtego wieczoru rezonowała dłużej, niż mógł przypuszczać. Jego relacja z ojcem, Richardem, uległa przemianie. Nie był już tylko synem, który po prostu przestrzegał narzuconych zasad, ale szanowanym człowiekiem, cenionym za kompetencje i uczciwość. Stanowisko w radzie doradczej inkubatora nowych technologii tylko zwiększyło jego prestiż, ale także niezależność. Evan nie był już wycofanym synem, ignorowanym przez macochę i niedocenianym przez społeczeństwo. Stał się teraz człowiekiem, którego decyzje mogły kształtować dalekosiężne projekty.

Jednak sytuacja z Lindą nie rozwiązała się tak łatwo. Dzień po urodzinach Linda starannie unikała kontaktu z Evanem, ale jej uraza nie zniknęła. Wiedziała, że ​​sytuacja się odwróciła, a utrata władzy, którą czuła, ją dręczyła. Wycofała się w swoje manipulacyjne ścieżki, szukając nowych sposobów na zamaskowanie słabości pod pozorem wielkości. Ale Evan już się nie bał. Nie był już młodym mężczyzną szukającym aprobaty tych, którzy go odrzucili; miał nową perspektywę. Nie czuł już potrzeby konfrontacji z nią bezpośrednio, ponieważ wiedział, że ostatecznie zdradzi samą siebie.

Mijały tygodnie, a wieść o inwestycji Jonathana w inkubator technologiczny, dzięki wpływom Evana, stała się tematem rozmów w świecie biznesu. Nazwisko Evana było już znane, a jego sieć kontaktów dynamicznie się rozrastała. Postanowił nawet uruchomić własny projekt – startup, którego celem było udostępnienie technologii młodym przedsiębiorcom z ubogich środowisk. Projekt ten, choć początkowo skromny, szybko przyciągnął uwagę tych, którzy chcieli wesprzeć śmiałe pomysły. Część sukcesu firmy przypisywano również jego ojcu, Richardowi, który zaczął dostrzegać i doceniać wartość, jaką wnosił jego syn